პატარა მხატვარი - ნიკოლოზ ტყეშელაშვილი

2017-2018 სასწავლო წლიდან ვარ მე-5გ კლასის დამრიგებელი. მოგეხსენებათ, რომ  ეს პერიოდი განსაკუთრებულაად რთული ასაკია მოზარდებისათვის. ყოველივე ამის გათვასლისწინებით, წლის დასაწყისში გავეცანი ყველა მოსწავლის აკადემიურ მოსწრებას, მათ დისციპლინარულ დახასიათებასა და პიროვნული თვისებებს. 

აღმოვაჩინე,  რომ ჩემს მოსწავლეებს შორის იყო ისეთი მოსწავლე, რომელსაც ძალიან უყვარს ხატვა. ეს ბიჭი ნიკოლოზ ტყეშელაშვილია. რადგან ვიცით, რომ სწავლის მოტივაცია მოსწავლის წარმატების უმთავრეს ფაქტორს წარმოადგენს და სწორედ, მასწავლებელზე და არა ცალკეულ დისციპლინაზეა დამოკიდებული მოსწავლეთა მოტივაციის ხარისხი, გადავწყვიტე მისთვის სკოლის ფოიეში მომეწყო პერსონალური გამოფენა. ეს ჩანაფიქრი განვახორციელე და ნიკოლოზ ტყეშელაშვილის ნამუშევრების გამოფენა მოეწყო სკოლის მე-2 სართულის ფოიეში. ეს იყო მისთვის მოულოდნელი სიურპრიზი. 

პირველი შეხვედრა ბარტყებთან

დღეს თხუთმეტი სექტემბერია, სწავლის პირველი დღე. 
ჩემი სადამრიგებლო მე-5 გ კლასი, შემოვიდნენ ბარტყები
ციმციმწლა და ცნობისმოყვარე თვალებით... ღიმილიანი პირისახითა და ... უამრავი ყვავილით...  რაც მთავარია კლასში შემოიტანეს ჟრიამული, ხალისი, სითბო, სიყვარული და გაათბეს ირვლივ ყველაფერი... მინდა ეს განწყობა მთელი ცხოვრება გაჰყვეთ ამ პატარა ბარტყებს...


ძვირფასო მოსწავლეებო და მშობლებო გილოცავთ ახალი სასწავლო წლის დაწყებას, გისურვებთ ეს ახალი სასწავლო წელი თქვენს ცხოვრებაში ყოფილიყოს კიდევ ერთი საინტერესო პერიოდის, ახალი ცოდნისა და გამოცდილების შეძენის დასაწყისი, საინტერესო და წარმატებებით გამორჩეული!
 გისურვებთ რომ ჩვენი სკოლა თქვენთვის იყოს ცოდნისა და მეგობრობის ტაძარი. წარმატებული ყოფილიყოს თქვენი ყოველი ნაბიჯები ცოდნის სამყაროში, გაგეხარებინოთ მშობლებისა და პედაგოგების გულები. 


დღის განმავლობაში განხორციელდა უამრავი სახალისო აქტივობები.



დღის ბოლოს მოხდა მეხუთეკლასელების დალოცვა მამა ისიდორეს მიერ. ადამიანი ხომ ყოველი საქმის დაწყების წინ სთხოვს ღმერთს დალოცვას, ხელის შეწყობას. გააკეთე შენ და მე მოგყვებიო, - ამბობს უფალი. მინდა უფლის მიერ დალოცვილი იყოს მათი გადადგმული ყოველი ნაბიჯი.



სრული ფოტომასალა იხილეთ აქ

შეხვედრის მოლოდინში

პირველი შეხვედრა ახალ კლასთან და მოსწავლეების გაცნობა საინტერესო, საპასუხისმგებლო და არც თუ მარტივი ამოცანაა. არ აქვს მნიშვნელობა, გამოცდილი მასწავლებელი შედის ახალ კლასში თუ ახალბედა ეცნობა პირველად მასწავლებლის პროფესიას და თავის მოსწავლეებს. 

როცა გავიგე რომ სადამრიგებლო კლასი (მე-5) უნდა ჩამაბარონ, რა თქმა უნდა გამიხარდა, მაგრამ ამასთანავე ვიგრძენი დიდი პასუხისმგებლობა და არ დაგიმალავთ ოდნავი შიშიც. 

სადამრიგებლო კლასთან ურთიერთობა, მოსწავლეთა შესახებ  ყველაფრის ცოდნა,  მათთან ქცევის წესების ჩამოყალიბება  ხომ ძალზედ მნიშვნელოვანია  ნებისმიერი დამრიგებლისთვის. დამრიგებელზეა დამოკიდებული, როგორ წარმართავს სიტუაციას, როგორ სიყვარულს და პატივისცემას დაიმსახურებს... ის პატარა შიშიც სწორედ ამ ურთიერთობის დამკვიდრების საკითხიდან გამომდინარეობს: გამოუვა თუ არა მას ყველაფერი? იქნება თუ არა იგი  ის მასწავლებელი, რომელიც ეყვარებათ, პატივს სცემენ, ჩათვლიან თუ არა მას უფროს მეგობრად?..  გადავწყვიტე შიში გვერდზე გადავდო და მოსწავლეებთან შესახვედრად მოვემზადო.

რა თქმა უნდა კლასში შესვლამდე გავეცანი კლასის სრულ შემადგენლობას „დაუსწრებლად”.  გავესაუბრე იმ  პედაგოგებს, რომლებიც ასწავლიდა კლასს:  ხომ არ აქვს რომელიმე მოსწავლეს რაიმე სპეციალური საჭიროება, ხომ არ არის საჭირო ინდივიდუალური გეგმის შედგენა რომელიმე მოსწავლისთვის, რა ინტერესები აქვთ მოზარდებს, უყვართ თუ არა კითხვა, რა ლიტერატურას კითხულობენ ინტერესით – შევეცადე დაწყებითი კლასის დამრიგებლიდან ამომწურავი ინფორმაცია მიმეღო. 

დავიწყე მზადება და თავში უამრავი იდეა მომდის. ვეღარ გავიგე რომელი მათგანი ავირჩიო. ყველაფერი მინდა განვახორციელო, რომ მათი თვალები გაოცებითა და სიყვარულით ავანთო, რომ ეს დღე არასდროს დაავიწყდეთ... რა ვქნა მეც ვოცნებობ, მეც ვფიქრობ, მეც დავფრინავ ზოგჯერ...